موضــوع کتـاب

مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. مثنوی - قرآن
مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. - معلومات
شعر فارسی - قرن 7ق.
قرآن. برگزیده‌ها - ترجمه‌ها

چکــیده کتـاب

"مثنوی معنوی" سروده‌ی مولانا، کتابی است که از آغاز تا انجام آن، آیات قرآن موج می‌زند و به همین دلیل کتابی در خور و شایسته در ترجمه و تفسیر قرآن است؛ تفسیری منظوم و عرفانی از آیات. در کم‌تر صفحه از این کتاب شریف است که اشارتی قرآنی در آن یافت نشود. گویی مولوی اساسا مثنوی را شیوه‌ای برای بیان آیات قرآن اتخاذ کرده تا آنان که بهره‌ای از زبان عربی ندارند بتوانند از مفاهیم عمیق آن استفاده نمایند. عنایت وی به قرآن و درک مفاهیم عمیق آن تا آن‌جاست که آن را کتابی دایمی و عمومی قلمداد می‌کند و بر آن است که هر دم باید از خداوند اشراق شود تا فهمی درست و همه‌جانبه از آن را به دست آورد. نکته‌ی قابل توجه دیگری که در نگاه مولانا در خصوص قرآن وجود دارد این است که او قرآن را در یک مجموعه‌ی کامل و کلی نگاه می‌کند و نوعی پیوستگی دایمی در آن مشاهده کرده و برخلاف کسانی که تنها به صورت آن می‌نگرند معتقد است که قرآن، کتابی معنوی و کاملا روحانی است به گونه‌ای که باید با آن سیر و سلوک کرد و به رموز جهان آخرت و حقیقت توحید راه یافت. کتاب حاضر تلاشی است برای فراهم نمودن آیات مثنوی؛ بدین‌ترتیب که ابیات مثنوی بر اساس ترتیب سوره‌ها و آیات قرآن تنظیم شده است.